Mala zarar verme suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar anılan Kanun’un 53/1-a-b-d-e maddesindeki haklardan, koşullu salıverilinceye kadar ise aynı Kanun’un 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına, yaralama suçundan sanıklar ... ve Mustafa Şahin’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, aynı Kanun"un 51. maddesi gereğince cezalarının ertelenmesine ve hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar anılan Kanun’un 53/1-a-b-d-e maddesindeki haklardan, koşullu salıverilinceye kadar ise aynı Kanun’un 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmalarına dair İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2011 tarihli ve 2010/661 esas, 2011/674 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 21.08.2017 tarih ve 2015/11572 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 14.09.2017 tarih ve 2017/51070 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2011 tarihli kararını müteakip, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinde getirilen düzenlemenin sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin mahallinde mahkemesince değerlendirme yapılması gerektiği düşünülerek yapılan incelemede,
1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Sanıklar ... ve Mustafa Şahin haklarında yaralama suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan incelemede;
a) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51/3. maddesinde yer alan, cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkum olunan ceza süresinden az olamaz.” hükmü uyarınca, sanıklar hakkında denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesinde,
b) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/4. maddesinde yer alan “Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, cezası ertelenen sanıklar hakkında, aynı Kanun’un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmalarına karar verilmesinde,
c) Sanıkların mağdur ..."i yaralama eylemlerinde, mağdurun 02/05/2010 tarihinde Adli Tıp Şube Müdürlüğünden alınan rapora göre yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebileceğinin belirtilmesine karşın 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi yerine 86/1. maddesi uygulanarak fazla ceza tayininde ve buna göre suçun kovuşturulmasının uzlaştırmaya ve şikayete tabi olduğu ve mağdurun..."in 17/03/2011 tarihinde şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında uzlaşma usulü de uygulanmaksızın yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında mağdur ..."ı kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama eyleminden de kamu davası açılmasına rağmen bu konuda bir karar verilmemiş ise de; zamanaşımı süresi içerisinde hüküm kurulması mümkün görüldüğünden bu husus kanun yararına bozma konusu yapılmamıştır.
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2011 tarihli ve 2010/661 esas, 2011/674 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm ertelendiğinden, TCK 53/4. maddesi gereği kısa süreli hapis cezaları ertelenince TCK 53/1. maddedeki hak yoksunlukları uygulanamayacağından, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafının hükümden çıkarılmasına, sanıklar ... ve...’nın ...’ı yaralama eyleminde suçun TCK"nin 86/2. maddesi kapsamında kaldığı anlaşılmakla, sanıklar hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK" nin 223/8. maddesi gereğince mağdur ...’in şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE; diğer kısımların aynen bırakılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 25.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.