17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13574 Karar No: 2020/485 Karar Tarihi: 13.01.2020
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13574 Esas 2020/485 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf başvurusu yapılmıştır. Mahkeme, mala zarar verme suçundan kurulan hükmün istinaf başvurusunun esastan reddedildiğini belirtmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin ise sanığın temyiz istemi, suçun vasıflandırılmasında hata yapıldığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olmuştur. Ancak yapılan incelemede, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a maddesi, 288. maddesi, 294. maddesi ve 301. maddesi anlatılmaktadır.
17. Ceza Dairesi 2019/13574 E. , 2020/485 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : İstinaf isteminin esastan reddi
Bakırköy 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/378 Esas ve 2018/531 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanığın CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 15.01.2019 gün, 2019/3106 Esas ve 2019/102 Karar sayılı "Esastan Red " kararlarına karşı, sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde; Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık ...’in temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, suçun vasıflandırılmasında hata yapıldığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ...’in yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 13.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.