Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2490 Esas 2020/711 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2490
Karar No: 2020/711
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2490 Esas 2020/711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fethiye 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetlerine karar verildi. Ancak karar temyiz edildi ve Yargıtay 20. Ceza Dairesi tarafından bozuldu. Bozma gerekçeleri şöyle sıralandı: 1) Sanıklar hakkında daha önce uygulanan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleri konusunda araştırılmadan hüküm kurulması, 2) Sanıkların başka bir davadan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleri almış olabilecekleri ihtimali göz önünde bulundurulmadan hüküm verilmesi ve 3) Gerekçeli kararda suç tarihinin hatalı yazılması. Temyiz itirazları bu nedenlerle kabul edildi ve hükümler bozuldu.
Kararda geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir: Suçun işlendiği tarih itibarıyla geçerli olan TCK'nın 191. maddesi, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçunu düzenler. Bu suçun tekrar işlenmesi durumunda ise ertelemenin sona ereceği, bu süre içinde tekrar uyuşturucu madde kullanılması veya kabul edilmesi ya da bulundurulması halinde ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapılmayacağı hükme bağlanmıştır. CMK'nın 223. maddesi ise davanın düşmesi hallerini belirtir.

20. Ceza Dairesi 2017/2490 E. , 2020/711 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : FETHİYE 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde;
1-) Sanıklar hakkında suç tarihinde ve öncesinde kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin bir karar bulunup bulunmadığı Cumhuriyet Başsavcılığından sorgulanmış ise de; hukuki denetime olanak verecek şekilde denetimli serbestlik şube müdürlüğü ve UYAP’taki kayıtlı dosyalarının listesi çıkarılarak tüm tedavi ve denetim dosyaları sorulup; evrakın dosya arasına konularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden bu konuda araştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-) Sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanıkların bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanıklar bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ""04.10.2011"" yerine ""16.08.2011"" olarak hatalı yazılması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.