Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6209 Esas 2014/7751 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6209
Karar No: 2014/7751
Karar Tarihi: 26.03.2014

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6209 Esas 2014/7751 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, göçmen kaçakçılığı suçundan mahkum olan sanıkların cezalarının indirilmesiyle birlikte 3 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırıldığına ve bu cezanın temyiz edilmediğine dair bilgi içermektedir. Ancak, sanıkların ceza infazı sırasında hükümlülüklerinin kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar sürmesi gerektiği konusunda yanlış bir yargıya varıldığı belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi uyarınca sanıkların diğer hakları yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmaları gerektiği ifade edilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/6209 E. , 2014/7751 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Beş yıl hapis cezasından TCK.nun 35. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirilen yapılırken 3 yıl 9 ay yerine, 3 yıl 8 ay 25 gün ve buna bağlı olarak da TCK.nun 62. maddesinin uygulanması sonucu 3 yıl 6 ay 15 gün yerine, 3 yıl 1 ay hapis cezası tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafiinin, suçun sübutuna, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanmadığına; sanık Mustafa oğlu ..."in, suçun sübutuna, eksik incelemeye; sanık Nizamettin oğlu ..."in, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, eksik incelemeye yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanıkların maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına, bu yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gere- ğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMA- SINA), 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.