Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7840 Esas 2016/1959 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7840
Karar No: 2016/1959
Karar Tarihi: 28.03.2016

Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7840 Esas 2016/1959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmak suçundan TCK'nın 268/1. maddesi uyarınca mahkumiyet verdi. Ancak sanığın gerçek kimliği belirlendiği halde TCK'nın 269/2. maddesi uygulanarak ceza tayin edildiği ve tekerrüre esas mahkumiyet bulunduğu için TCK'nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmediği belirtildi. Temyiz aşamasında bu konuda bir itiraz bulunmadığından kararın bozulması söz konusu değil. Adli para cezalarının ödenmemesi durumunda ise infaz aşamasında TCK'nın 52/4 maddesi gereği resen uygulama yapılacağı belirtildi. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve toplanan delillere uygun olarak sanığın suçu işlediği kanaatine vardı ve hükmün onaylanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK 268/1. maddesi, 267/1. maddesi, 269/2. maddesi, 62. maddesi, 50/1-a maddesi, 52/2-4. maddesi, 58. maddesi, 6545 sayılı kanun ve 5275 sayılı kanunun 106/3 maddesi.

16. Ceza Dairesi 2015/7840 E. , 2016/1959 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 268/1. maddesi yollaması ile 267/1, 269/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın gerçek kimliğinin parmak izi mukayesesi neticesinde ve annesinin teşhisi ile anlaşılmış olması karşısında, şartları oluşmadığı halde TCK 269/2. maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini ve tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceğinden, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 52/4 maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.