Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2059 Esas 2018/5979 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.608,98 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "haksız tutuklanma nedeniyle tazminat talebi" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen bir numaralı, dava dilekçesinde ve yargılama aşamasında faiz talebinde bulunulmamasına rağmen, maddi ve manevi tazminat için dava tarihinden itibaren faiz verilmesine dair hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan tebliğnamedeki bozma isteyen iki numaralı, davacının tutuklu kaldığı dönem için maddi zararları hesaplanırken hakkında başlatılan icra takip dosyasına yaptığı icra ödemeleri, kira masrafları ve benzeri giderlerinin gerçek maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceği gözetilerek bu yöndeki taleplerinin reddedilmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen üç numaralı görüşe iştirak edilmemiştir
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava dilekçesinde ve yargılama aşamasında faiz talebinde bulunulmamasına rağmen, hükmedilen maddi ve manevi tazminat için dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci paragrafında yer alan " 20/02/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte" ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.