4. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/17670 Karar No: 2014/11755 Karar Tarihi: 15.09.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/17670 Esas 2014/11755 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2013/17670 E. , 2014/11755 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 26/06/2013 NUMARASI : 2010/427-2013/287
Davacı İ.. K.. vekili Avukat M. E..B.. tarafından, davalı T.. B.. aleyhine 23/09/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince; Dava, haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi zararların ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, ıslah dilekçesiyle talep edilen "değer kaybına" ilişkin zarar kalemi için olay tarihinden itibaren faiz işletilmesi isteminde bulunmuştur. İstemin haksız eylemden kaynaklanması nedeniyle Mahkemece, hüküm altına alınan bu kalem tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödetilmesine karar verilmesi gerekirken, ıslah tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi doğru değildir. Ne var ki, davacı vekili temyiz dilekçesinde bu bölüm için de dava tarihinden yasal faiz işletilmesini istediğine göre, taleple bağlılık kuralı gereği dava tarihinden yasal faiz işletilmesi gerekir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. 3-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; Davacı, dava dilekçesiyle talep edilen "mahrum kalınan kâr" için faiz isteminde bulunmamıştır. Şu halde, HMK"nun 26. maddesinde belirtilen taleple bağlılık ilkesini de ihlal eder şekilde, bu kalem tazminat için yasal faiz işletilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı yararına, (3) nolu bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davacı ve davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 15/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.