Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/9180 Esas 2021/408 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki, çocuğun kaçırılması ve alkonulması suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında olay tarihinde mağdureye yönelik eylemlerinden dolayı temel cezalar belirlenirken 5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesinde yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3/1. maddesinde yer alan "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme nazara alınarak dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte değerlendirildiğinde, mahkemece suçların özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı alt hadden ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden kanun maddesini tekrardan öte gitmeyen yetersiz gerekçelerle TCK"nın 3. maddesi uyarınca fiilin ağırlığıyla orantılı olmayacak şekilde teşdit uygulanması,
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya içeriğine göre, suça sürüklenen çocuğun, 08.11.2014 günü on altı yaşı içerisinde bulunan mağdureyi arkadaşının evine götürüp bir gece birlikte kalmaları şeklinde gerçekleşen eyleminin tek bir çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu oluşturacağı gözetilmeden hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.