18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10567 Karar No: 2020/7428 Karar Tarihi: 16.06.2020
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10567 Esas 2020/7428 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarını işlediğinin tespit edildiği ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilen mahkeme kararında, görevi yaptırmamak için direnme suçunda TCK'nın 265/1. maddesi yerine yanlışlıkla 62. maddeye atıf yapıldığı belirtilmiş ancak bu yanlışlığın sonuca etkisi olmadığı için düzeltilebileceği ifade edilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınacak hükümlülüğünün kararda yer almadığı ancak adli sicilde yer aldığı belirtilerek bu durumun bozmayı gerektirmediği ifade edilmiştir. Ayrıca sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla görevliye karşı işlemesi durumunda TCK'nın 43/2. maddesi uygulanması, hakaret suçunun ise aleni bir yerde işlenmesi durumunda TCK'nın 125/4. maddesi uygulanması gerektiği ancak aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 265/1., 62., 43/2. ve 125/4. maddeleridir.
18. Ceza Dairesi 2019/10567 E. , 2020/7428 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre görevi yaptırmamak için direnme suçunda temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesi TCK’nın 265//1. maddesi yerine TCK"nın 62. maddesi olarak yanlış gösterilmiş ise de, sonuca etkili bulunmayan ve maddi yanılgıdan kaynaklanan bu yanlışlığın yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmemiş ise de, adli sicil kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren mahkumiyetin 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince infaz evresinde tekerrüre esas alınabileceği düşünüldüğünden bu hususun bozmayı gerektirmediği, Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş, hakaret suçunun aleni bir yer olan yol üzerinde işlenmesine rağmen, TCK"nın 125/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 16/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.