20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/3359 Karar No: 2017/10440
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3359 Esas 2017/10440 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2017/3359 E. , 2017/10440 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ...Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, dava dilekçesi ile; davalı ..."in, ..., Merkez Kurtuluş Mah. 3985 ada 1 parselde kayıtlı ... Apartmanında ... Kuşaksız"a ait dükkan niteliğindeki bağımsız bölümde kiracı olduğunu, ödemesi gereken apartman aidatlarını ödemediği için aleyhine ... 2. İcra Müdürlüğünün 2011/14361 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, itiraz üzerine takibin durduğunu ancak ödemeye itirazın yerinde olmadığını belirterek itirazın iptali ile takibin devamına ve %40"dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece KMK. m. 21 ve 22"ye göre davalının kiracı olarak bulunduğu dönem içerisindeki aidat borcundan kira sözleşmelerinde de kararlaştırıldığı gibi sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dava, Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklanan aidat borcunun tahsiline yönelik takibe yapılan itirazın iptali talebine ilişkindir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davalının ana taşınmazda kiracı olduğu ve yapılan harcamaların bir kısmının asansör bakım ve işletme giderlerine, bir kısmının ise taşınmaza yapılan esaslı onarımlara ilişkin olduğu iddiası bulunmakla bilirkişi raporunda da genel kurulda aidatların harcama kalemlerinin ayrı ayrı gösterilerek belirlenmediği tespit edilmekle talep edilen dönemlere ilişkin harcamaların, eski yönetici tanığın beyanları da dikkate alınarak nelerden ibaret olduğu ve davalının sorumlu olacağı borç miktarının yönetim planı ve 634 sayılı KMK hükümlerine göre açıkça belirlenerek, ayrıca davalının banka şubesine ödeme yaptığı beyanı karşısında bu husustaki delillerinde toplanarak varsa taşınmaza ilişkin esaslı onarım bedelleri veya davalının sorumlu olmadığı harcamaların tespit edilerek buna ilişkin yönetimden varsa harcama belgelerinin de celbedilerek yeniden bilirkişi raporu alınmak suretiyle Kat Mülkiyeti Kanunu uyarınca malikin ortak giderlere ilişkin bütün yükümlülüklerinin kiracıya devredildiği kabul edilmemelidir. Keza, Borçlar Kanununun 258/2. maddesi uyarınca kiralananın alelade kullanılması ile ilgili ve kullanımdan doğan giderler kiracıya ait ise de esaslı tamir giderleri kiralayana aittir. Bu durumda kiracı taşınmazı kullanmanın karşılığı olarak kira parası ile mütenasip ve alelade kullanımla ilgili tamir giderlerinden sorumlu olmalıdır, ilkesi uyarınca varılacak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken anılan gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 12/12/2017 günü oy birliği ile karar verildi.