Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6967 Esas 2014/7734 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6967
Karar No: 2014/7734
Karar Tarihi: 26.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6967 Esas 2014/7734 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin birden fazla kredi veya banka kartını kullanması suçundan hükümlülük kararı verdi. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye ve diğer haklarından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine dair yasal bir koşulun dikkate alınmadığı belirtildi. Bu hata düzeltildi ve hüküm, sanığın hüküm giydiği TCK'nın 53/1-3 maddelerine uygun olarak düzeltildi. Kararda, TCK'nın 43. maddesi ile zincirleme suç hükümlerine de değinildi.
TCK'nın 53. maddesi, hükümlünün bazı haklarından yoksun bırakılması hakkında hükümler içermektedir. Bu maddeye göre, hükümlü kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklarından koşullu salıverilmeye kadar yoksun bırakılabilir. Hükümlünün diğer haklarından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gündeme gelebilir.

8. Ceza Dairesi 2013/6967 E. , 2014/7734 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Suça konu kredi kartının ve banka kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan

kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.