MAHKEMESİ:İş Mahkemesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde çalıştığı dönemlerde aylık otuzar gün çalıştırıldığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Davacı, davalı ... Bakanlığına bağlı Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünde usta öğretici sıfatıyla hizmet akdine dayalı olarak çalıştığını belirterek, Kuruma bildirilen işe giriş ve çıkış tarihleri arasında her ay 30 gün çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile yazılı şekilde karar verilmiş ise de bu sonuca eksik inceleme ve araştırma ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; Mahkemece 07/12/2011 tarihli karar ile davanın kabulüne hükmedilmiş, Dairemiz tarafından 20/05/2013 tarih ve 2012/6083 Esas ve 2013/10163 Karar sayılı ilamı ile; “davacının günlük mesaisinin tamamını bu işe ayırıp ayırmadığını ve aynı işyerinde tam gün süreli çalışan emsal çalışanlarla aynı işi yapıp yapmadığını ya da tam gün süreli çalışan emsal çalışanlara göre önemli ölçüde daha az çalışıp çalışmadığını belirlemek için davalı işyerinden davacı adına düzenlenen ders programları, devam-devamsızlık çizelgesi ve kursa geliş ayrılış saatlerini gösterir belgelerin de getirtilerek, dosyada bulunan puantaj kayıtları ve ücret belgeleri ile birlikte değerlendirilmek suretiyle, okula geliş ve ayrılış saatleri de göz önüne alınarak, davacının günlük girilen ders saati itibariyle mesaisini tam gün olarak davalı işveren nezdinde geçirip geçirmediği, diğer bir anlatımla, bir günlük çalışma mesaisinin tümünü davalı işyerine hasredip etmediği saptanmalı, davacının çalışmalarının tam süreli mi yoksa kısmi süreli mi olduğu netliğe kavuşturulmalı,daha az saat derse girilen günlerde tam gün mesaisinin davalı işveren nezdinde geçtiği kabul edilemeyeceğine göre, 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmek suretiyle hesap yapılması gerektiği” belirtilerek hükmün bozulduğu görülmüştür.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir.
Bozmadan sonra, bozma ilamında belirtilen şekilde yazışmalar yapılmış, ilgili Halk Eğitim Merkezi Müdürlüklerinden bozma ilamında belirtilen evraklar getirtilmiş ve dosya üzerinde bilirkişi incelemeleri yaptırılmış, Mahkemece davacının aynı işyerinde emsal çalışanlarla aynı işi yaptığı, tam gün çalışan emsal çalışanlardan yarım saat daha az çalıştığı kanaatiyle ihtilaf konusu tüm sürelerde tam gün esasına göre çalıştığının kabulü ile sonuca gidilmiştir. Buna göre; bozmaya uyulduğu halde, bozma gerekleri yerine getirilmemiştir. 09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma kararına uyan mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır.
Uyulmasına karar verilen bozma ilamında açıkça, “davacının günlük girilen ders saati itibariyle mesaisini tam gün olarak davalı işveren nezdinde geçirip geçirmediği, diğer bir anlatımla, bir günlük çalışma mesaisinin tümünü davalı işyerine hasredip etmediği saptanmalı, daha az saat derse girilen günlerde tam gün mesaisinin davalı işveren nezdinde geçtiği kabul edilemeyeceğine göre, 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmek suretiyle hesap yapılması gerektiği” belirtilmiştir. Buna rağmen dosyada mevcut belgelere göre davacının günlük 6, 7, 8 ders-saat olarak değişen çalışma sürelerinin, emsal çalışanlarla kıyaslanmak suretiyle tam gün olarak kabul edilmesi bozmayı gerektirmektedir.
Yapılacak iş, Dairemizin 20/05/2013 tarih ve 2012/6083 Esas ve 2013/10163 Karar sayılı ilamında belirtilen şekilde 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmek suretiyle hesap yapmak, sonucuna göre karar vermekten ibarettir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.