MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İrtikap
HÜKÜM : Eylemin görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin, tayin olunan cezanın miktarı nazara alınarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
... Gümrük Muhafaza Başmüdürlüğünde gümrük muhafaza memuru olarak görev yapan sanığın, yüklediği konteynırlarla limandan çıkış yapmak isteyen katılana ait aracın yük tonaj miktarının fazla olduğunu belirterek arabasının deposuna benzin doldurulmasına ilişkin görünüşte rızasını alıp karşılığında geçişe izin vermesi biçiminde gelişen olayda; tonaj fazlası olup olmadığının açıkça saptanamaması nedeniyle kuşku lehe yorumlanarak görevin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlamaya çalışan sanığın sabit görülen eyleminin, işlendiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan TCK"nın 257/3. maddesinde düzenlenen suça teşebbüs kapsamında kaldığı, bu suçun yaptırımının 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu, hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunla, TCK"nın 257/1. maddesindeki ceza miktarı indirilmesine rağmen bu fıkraya atıfta bulunan ve sanığın eyleminin uyduğu kabul edilen 3. fıkrada, aynı Kanun"la yapılan değişiklik sonucu öngörülen yaptırımın aleyhe sonuç doğuracak şekilde 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve 5.000 güne kadar adli para cezasını gerektirdiği, yine hükümden sonra 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 105/5-b maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 257/3. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı ve aynı Kanunun 87. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın rüşvet suçunu düzenleyen 252. maddesinin yeniden düzenlendiği, değişiklik sonucunda bu eylemin TCK"nın 252. maddesi kapsamında rüşvet almaya teşebbüs suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, sanık lehine olan kanun hükümlerinin, 6086 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce yürürlükte bulunan düzenlemeler olduğu gözetilerek bir karara varılması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53/4. maddesi hükmüne aykırı olarak 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi,
TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle suçu işlemesine rağmen, sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün, 2008/149-163 ve 13/11/2007 gün, 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6 maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu nazara alınarak, suç tarihi itibariyle kayden sabıkasız olan sanık hakkında bu hususta bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.