Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7219 Esas 2016/1925 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7219
Karar No: 2016/1925
Karar Tarihi: 03.03.2016

Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7219 Esas 2016/1925 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın diğer bir sanığı suçu üstlenmesi için azmettirdiğine dair yeterli delil bulunmadığından beraat etmesi gerektiği, ancak gereği düşünülmeden mahkumiyetine karar verildiği belirtilen bir suç üstlenme davasında Sulh Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar bozulmuştur. Bu kararda, tekerrür hükmü uygulanırken hangi ilamın esas alındığının belirtilmemesi, hak yoksunluklarının uygulanması bakımından Anayasa Mahkemesi'nin yürürlüğe giren bir iptal kararının gözetilmemesi ve gerekçeli kararın elektronik olarak imzalanmaması gibi nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 38/1 maddesi: Suçlunun pişmanlık duyarak suçunu açıklaması halinde cezasının indirilebileceği hükümdür.
- TCK'nın 270/1 maddesi: Suçun işlenmesinde kullanılan araç veya gerecin satın alınması, kullanılması veya elde bulundurulmasının suç sayıldığı hükümdür.
- TCK'nın 53. maddesi: Mahkumiyet kararı verilen kişinin birtakım haklarından mahrum bırakılmasını öngören hükümdür.
- TCK'nın 58. maddesi: Suçun işlenmesine teşvik eden, yönlendiren veya bunları bilerek yardım eden kişilerin cezalandırılmasını öngören hükümdür.
- 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi: Tekerrür halinde verilecek cezanın, daha önce verilen cezaya dayanarak belirleneceği hükümdür.

16. Ceza Dairesi 2015/7219 E. , 2016/1925 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Suç üstlenme
Hüküm : TCK"nın 38/1, 270/1, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Toplanıp karar yerinde tartışılan delillere göre; sanığın diğer sanık ..."u suçu üstlenmesi için azmettirdiğine dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamı ile uyuşmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Tekerrür hükmü uygulanırken hangi ilamın tekerrüre esas alındığı gösterilmeyerek 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine muhalefet edilmesi,
2-TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi zorunluluğu,
3-Gerekçeli kararın ve hükmün esasını oluşturan kısa kararın yer aldığı duruşma tutanağının elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde UYAP"ta yapılan kontrolde katip tarafından elektronik olarak imzalanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.