MAHKEMESİ : Adana 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 09.09.2014 Tarihli Ek Karar
NUMARASI : 2012/83-2012/1020

Taraflar arasındaki “evliliğin mutlak butlan sebebiyle iptali” davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen yukarıda tarihi ve numarası gösterilen 09.09.2014 tarihli ek karar, davalılardan Y.. Ö.. tarafından temyiz edilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece; davalı ile davacıların mirasbırakanı (babaları) Y..İ.. arasında 21.12.2011 tarihinde aktedilen evliliğin “akit tarihinde Y.. İ.."in akıl hastası olduğu, evlenme ehliyetinin bulunmadığı” kabul edilerek, mutlak butlan (TMK m. 145) sebebiyle iptaline karar verilmiş, bu karar Yargıtayca 7.10.2013 tarihinde onanmış, davalının karar düzeltme talebinin reddiyle, iptal kararı 14.05.2014 tarihinde kesinleşmiştir.
Kararın kesinleşmesinden sonra, Y.. İ.."in mirasçıları olan davacılar İ.. G.. ve S.. N. A..vekilleri, 02.07.2014 tarihinde mahkemeye verdikleri dilekçe ile; mutlak butlanına karar verilen evlenme sırasında, davalının iyiniyetli olmadığını, dolayısıyla Türk Medeni Kanununun 159. maddesi gereğince yasal mirasçı olamayacağını, butlan kararının davalının mirasçı olup olmadığı hususunda duraksama doğurduğunu ileri sürerek, davalının mirasçı olamayacağına karar verilmesini istemişlerdir. Dilekçe diğer mirasçılara ve davalıya tebliğ edilmiş, davalı Yüksel vekili, butlan kararında müvekkilinin iyiniyetinin tartışılmadığını, davacıların veraset ilamının iptali davası açması gerektiğini ileri sürerek talebin reddini istemiş, mahkemece de; 09.09.2014 tarihinde verilen ek kararla; davalı Yüksel"in evlenme sırasında iyiniyetli olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle Türk Medeni Kanununun 159/2. maddesi gereğince mirasçı olamayacağının tespitine karar verilmiştir.
Hakim, olayların davacı tarafından yapılan hukuki nitelendirmesi ile bağlı olmayıp, olay ve olguların hukuki tavsifini kendisi belirler (HMK m. 33) Davacılar, evliliğin mutlak butlan sebebiyle iptaline ilişkin kararın “davalı sağ eşin mirasçı olup olmayacağı konusunda duraksama doğurduğunu ve icrasında tereddüt hasıl ettiğini” ileri sürerek, davalının mirasçı olamayacağı yönünde karar verilmesini istediklerine göre; istek, bu haliyle evliliğin mutlak butlanına ilişkin kesinleşmiş hükmün tavzihi (HMK m. 305) niteliğindedir. Verilen butlan hükmü, yenilik doğurucu (inşai nitelikte) bir hüküm olup, hükümde icrası gereken bir husus ve çelişki mevcut değildir. Tavzihle açıklığa kavuşturulacak müphem bir husus bulunmamaktadır. Mahkemece verilen ek karar, evliliğin mutlak butlan sebebiyle iptali kararını genişletme ve hükme yeni bir hüküm ilavesi niteliğindedir. Oysa tavzihle, hüküm genişletilemez, hükme ilave yapılamaz ve değiştirilemez (HMK m. 305/2) Başka bir ifade ile tavzihle kesin hükmün şümulü genişletilemez. Bu husus gözetilmeden, isteğin reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen 9.9.2014 tarihli ek kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 29.04.2015 (Çrş.)