Silahla kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18127 Esas 2020/2490 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18127
Karar No: 2020/2490
Karar Tarihi: 10.02.2020

Silahla kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18127 Esas 2020/2490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir silahla kasten yaralama suçuna ilişkindir. Mahkemece, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda hangi taraftan ilk haksız hareketin geldiği belirsiz olduğundan, bunun tespiti için çaba sarf edilmesi gerektiği ve tespit edilemediği durumlarda sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi uyarınca, bu Kanun kapsamına giren suçlarla ilgili olarak açılan ceza davalarında, kovuşturma evresinde Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davadan haberdar edilmesinin zorunlu olmadığı vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi verilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18127 E. , 2020/2490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 13.12.2019 tarih, 2019/6 Esas ve 2019/7 Karar sayılı "6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un 20/2. maddesi uyarınca bu Kanun kapsamına giren suçlarla ilgili olarak açılan ceza davalarında, kovuşturma evresinde mahkemesince; Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığınının davadan haberdar edilmesi zorunlu değildir." şeklindeki kararı gereğince, tebliğnamenin (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda tarafların farklı beyanlarda bulunması karşısında, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde ise CGK"nin 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu husus nedeniyle sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.