MAHKEMESİ : Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 13/04/2016 gününde verilen dilekçe ile yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen 25/05/2017 günlü karara karşı davacı ve davalılar tarafından istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davacının istinaf başvurusunun kabulü ile ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2016/213 esas 2017/307 sayılı kararının kaldırılarak yeniden hüküm tesisi ile talebin kısmen kabulüne, davalılar vekilinin istinaf talebinin reddine dair verilen 16/11/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
Bu nedenle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/02/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.