Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1551 Esas 2017/1293 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1551
Karar No: 2017/1293
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1551 Esas 2017/1293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir işçinin fazla çalışma alacağı talebiyle açılmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulü yönünde karar vermiş, ancak yapılan temyiz sonrası davalı vekilinin itirazı üzerine reddedilmiştir. Davacı işçinin fazla çalışma yaptığı iddiası taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmuştur. İşyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğinde olup, yazılı belgelerle ispatlanamayan çalışmalar için tarafların tanık beyanlarına başvurulması gerekmektedir. Somut olayda, taraflar arasında hizmet sözleşmesinde fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil olduğu kararlaştırıldığından, davacının yıllık 270 saate kadar olan fazla mesai ücreti ücrete dahil olmakta ve dairemiz ilke kararlarına göre haftalık 5.2 saat üzerinde yapılan fazla çalışmanın değerlendirilebileceği göz önünde bulundurulmadan hüküm tesis edildiği için karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu (4857) madde 63, Hukuk Muhakemeleri Kanunu (6100) madde 371.

22. Hukuk Dairesi 2017/1551 E. , 2017/1293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, fazla çalışma alacağını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü yönünde verilen 17.09.2014 tarihli Mahkeme kararının davalı tarafından temyizi üzerine 7.Hukuk Dairesi tarafından verilen bozma ilamına Mahkemece uyulmuş yapılan yargılama sonucunda reddine karar verilmişti
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Çalışmaların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, taraflar arasında hizmet sözleşmesinde fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Bu halde davacının yıllık 270 saate kadar olan fazla mesai ücreti ücrete dahil olup dairemiz ilke kararlarına göre haftalık 5.2 saat üzerinde yapılan fazla çalışmanın değerlendirilebileceği gözetilmeksizin 01.04.2013 tarihi ile 02.09.2013 tarihleri arasında toplamda 180 saat düzeyinde fazla çalışma yaptığından bahisle anılan dönemde yıllık 270 saat sınırını aşan çalışması olmadığının kabulü ile hüküm tesisi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.