Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/4202 Esas 2021/5952 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.12.2019 tarih ve 2019/446 E. - 2019/1335 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 24/01/2006 tarihli bayilik sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye istinaden davacı lehine 02/05/2006 tarihinden itibaren 15 yıl süreli intifa hakkı tesis edildiğini, davacı şirketin sözleşmeden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirerek davalının faaliyet gösterdiği akaryakıt istasyonunun altyapısal ve işlevsel anlamda iyi bir seviyeye ulaşmasını sağlamak için her türlü masrafı karşıladığını, ancak davalı tarafından gönderilen ihtarname ile sözleşmenin feshedildiğinin bildirildiğini, bunun üzerine davacının intifa hakkını terkin ettirdiğini, davacının yapmış olduğu sabit yatırımların temelsiz kaldığını ve davalının sebepsiz zenginleşmesine neden olduğunu ileri sürerek davacı tarafından yapılan sabit yatırım giderlerinin intifanın terkin tarihinden sonraya isabet eden 16.808,00 TL"nin iktisap tarihinden itibaren hesaplanacak avans faizi ve KDV"si ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, tarafları, dava konusu ve dava sebepleri aynı olan İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2010/766 Esas sayılı dosyasının derdest olduğunu, davaya derdestlik itirazlarının bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu her ne kadar intifa bedeli olarak açıklanmış ise de talep içeriğinden dava konusunun sabit yatırımların bakiye süreye tekabül eden miktara ilişkin olduğu, davacının aynı hukuki ilişkiye dayalı İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/766 Esas sayılı dosyasında da sabit yatırım bedelini talep ettiği ve bu dosyanın dava tarihi itibariyle derdest olduğu,davaların tarafları, konusu ve hukuki sebebi itibariyle aynı olduğu, derdestlik hususunun dava şartı olduğu ve resen gözetilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.