14. Ceza Dairesi 2018/1381 E. , 2021/405 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurun velayet hakkına sahip velileri olan müştekiler ...ile..."in, davaya katılmalarına rağmen talepleri üzerine kendilerine tayin edilen vekil ile katılan ...’in yüzlerine karşı verilen hükümleri temyiz etmemeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin ve kasten yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde “mağdur ...’a yönelik” yerine “katılan ...’e” ibaresinin yer alması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği 14.04.2011 tarihinde yürürlüğü giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000,00 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 2.000 TL adli para cezasının miktarı itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükümde 5237 sayılı TCK’nın 103/1-a, 103/4, 43/1. maddelerinin tatbikiyle belirlenen 16 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 31/3. maddesi ile 1/3 oranında indirim yapıldığında 11 yıl 3 ay yerine 10 yıl 15 ay ve devamında aynı Kanunun 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapıldığında 9 yıl 4 ay 15 gün yerine 8 yıl 16 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde ise 5237 sayılı TCK"nın 109/2, 109/3-f, 109/5, 43/1 maddeleri gereğince belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 31/3. maddesi ile yapılan indirim sonucunda 5 yıl yerine 4 yıl 12 ay ve devamında aynı Kanunun 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapıldığında 4 yıl 2 ay yerine 3 yıl 14 ay hapis cezasına hükmedilmesi neticesinde eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükümde TCK"nın 31/3. maddesinin tatbikine ilişkin bölümde yer alan “ ...10 yıl 15 ay ... ” ibaresinin çıkarılarak yerine ".. 11 yıl 3 ay ..."ibaresinin, TCK"nın 62. maddesinin tatbikine ilişkin bölümde yer alan “ ...8 yıl 16 ay 15 gün ... ” ibaresinin çıkarılarak yerine ".. 9 yıl 4 ay 15 gün ..." ibaresinin eklenmesi ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde yer alan “ ...4 yıl 12 ay ... ” ibaresinin çıkarılarak yerine ".. 5 yıl ..."ibaresinin, TCK"nın 62. maddesinin tatbikine ilişkin bölümde yer alan “ ...3 yıl 14 ay ... ” ibaresinin çıkarılarak yerine ".. 4 yıl 2 ay ..." ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.