Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4228 Esas 2021/524 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tefecilik iddiası ile yapılan soruşturma sonucunda; Kartal C.Başsavcılığının 07/04/2010 tarih ve 2009/38042 sayılı soruşturma dosyası üzerinden kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, bu defa Marmara Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığının 27/12/2012 tarih ve 2012-A-2107/62 sayılı suç duyurusu raporuna istinaden tefecilik suçundan Kartal C.Başsavcılığınca 21/01/2013 tarihli iddianame ile kamu davası açıldığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 172/2. maddesine göre kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildikten sonra kamu davasının açılması için yeterli şüphe oluşturacak yeni delil elde edilmedikçe aynı fiilden dolayı kamu davası açılamayacağı, aynı Kanunun 173. maddesinde de kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itiraz usulünün düzenlendiği, kovuşturma yapılmasına yer olmadığına ilişkin kararın tebliğ sonucu itiraz edilmeden kesinleşmesi veya itirazın mercince reddedilmesi halinde, yeni delil elde edilmeden açılan kamu davasında mahkumiyet kararı verilemeyeceği gözetilerek, kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair kararın şüpheli ve mağdur Hazineye tebliğ edildiğine dair tebligat parçalarının incelenen dosya içinde bulunmadığı nazara alınıp, tebligat yapılıp yapılmadığı ile bu kararın kesinleşip kesinleşmediği araştırılarak, tebligat yapılmamış ise kovuşturma yapılmasına yer olmadığına ilişkin kararın suçtan zarar görene ve şüpheliye tebliği ile karara itiraz edilmesi halinde sonucuna göre Kartal C.Başsavcılığının 2009/38042 sayılı soruşturma dosyasının akıbeti araştırılıp tasdikli suretinin temininden sonra konusunun aynı olduğu ve kesinleştiğinin anlaşılması halinde bu eylem bakımından kamu davasının reddine karar verilmesi; anılan kararın kaldırılıp sanık hakkında iddianame düzenlenerek kamu davası açılması halinde ise davaların birleştirilmesi cihetine gidilmesi gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyet karar verilmesi,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1 maddesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar ile 15/04/2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Suç tarihinin dosya kapsamına göre sanık lehine değerlendirme yapılarak 01/09/2010 tarihi olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.