Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8775 Esas 2017/1028 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen müstehcenlik eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 226/4.maddesi uyarınca hapis ve adli para cezası belirlendikten sonra, doğrudan hükmedilen adli para cezası ile hapisten çevrilen adli para cezasının aynı Kanunun 52/2.maddesi gereği, ayrı ayrı bir gün karşılığı belirlenen miktar üzerinden paraya çevrilmesi ve yine aynı Kanunun 52/4.maddesine göre ayrı ayrı mehil veya taksitlendirmeye karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hükmedilen kısa süreli hapis cezasından çevrili adli para cezası ile hapis cezasının yanında belirlenen adli para cezası içtima edilerek sonuç cezanın tayin edilmesi ve toplam miktar üzerinden taksitlendirme yapılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hükmün 5. Ve 6. fıkraları çıkarılarak uygulamaya göre yerlerine “5) Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli 10 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca, kişisel ve ekonomik durumu göz önüne alınarak yapılan değerlendirme sonucu her bir günü takdiren 20. TL’den paraya çevrilerek 6000 TL, sanığa verilen gün karşılığı adli para cezasının ise TCK.nun 52/1-2 maddeleri gereğince sanığın kişisel ve sosyal durumu göz önüne alınarak yapılan değerlendirme sonucu her bir günü takdiren 20. TL’den paraya çevrilerek 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 6) Sanığın kişisel ve ekonomik durumu dikkate alınarak, TCK’nun 52/4. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezalarının birer ay ara ile 20 eşit taksitte tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğini ihtarına (ihtar edilemedi)” fıkaralarının eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.02.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.