11. Ceza Dairesi Esas No: 2012/27575 Karar No: 2014/10907 Karar Tarihi: 04.06.2014
Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - iftira - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27575 Esas 2014/10907 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, muhtarlıktan aldığı nüfus cüzdanı talep belgesi ile müraacatı sonucu Nüfus Müdürlüğünden nüfus cüzdanı çıkartarak resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık ve iftira suçlarını işlemiş ve mahkum olmuştur. Sanığın cezasında 5237 sayılı TCK'nun 43. maddesi gereğince arttırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, sanığın hak yoksunluğu konusunda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir hususta 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin yerine “53. maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, diğer bentlerde yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm, istem gibi düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. ve 53. maddeleri ile 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Yasa'nın 322. maddesi kararda geçmektedir.
11. Ceza Dairesi 2012/27575 E. , 2014/10907 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık, iftira HÜKÜM : Mahkumiyet
Muhtarlıktan aldığı nüfus cüzdanı talep belgesi ile müraacatı sonucu Nüfus Müdürlüğünden nüfus cüzdanı çıkartan sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesi gereğince arttırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine “53. maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, diğer bentlerde yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.