Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir davada, sanığın karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Karar, 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren yasaların hükümlüye faydalı olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılanmasında alınmıştır. Kararın itiraza tabi olduğu belirtilerek temyiz yolu kapalı olduğundan dosyanın Yargıtay C. Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmiştir. Kararda 5252 sayılı Yasanın 9. maddesiyle bir ilgisi bulunmadığı ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2011 gün, 2011/366 esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 98. maddesinin uygulanması gerektiği bildirilmiştir. Ayrıca katılan vekilinin istemi reddedilmiş ve CMK.nun 264. maddesi gözetilerek katılan vekilinin isteminin itiraz olarak kabul edilmesiyle gereğinin yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay C. Başsavcılığına tevdi edilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5252 sayılı Yasa’nın 9. maddesi ve 5275 sayılı Yasa’nın 98. maddesi ile 101/3. maddesi, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nun 317. m