22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1913 Karar No: 2017/1272 Karar Tarihi: 06.02.2017
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1913 Esas 2017/1272 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi tarafından verilen karara göre, iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Mahkemece duruşmada tefhim edilen hüküm gerekçe taşımayıp sadece hüküm sonucunu (kısa kararı) içeriyorsa gerekçeli kararın her halükarda davanın taraflarına (taraflar kendilerini vekille temsil ettiriyorlar ise vekillerine) tebliğ edilmesi gerekmektedir. Sadece hüküm sonucunun (kısa kararın) tefhim edildiği durumlarda, taraflar (ya da vekilleri) duruşmada hazır olsalar dahi gerekçeli kararın taraflara veya vekillerine tebliğ edilmesi gerekir. Dosya kapsamından, 17.02.2016 tarihli tavzih kararının taraf vekillerine tebliğ edilip edilmediği anlaşılamadığından, kararın geri çevrilerek taraflara tebliğ edilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri: 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, kanunun hüküm düzenleyen 294. maddesi.
22. Hukuk Dairesi 2017/1913 E. , 2017/1272 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinin 1. fıkrasında; “Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2. fıkrasında ise; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur." denmiştir. 6100 sayılı Kanun"un hükmü düzenleyen 294. maddesinde de aynen; (1)Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. (2)Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur. (3)Hükmün tefhimi, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. (4)Zorunlu sebeplerle sadece hüküm sonucunun tefhim edildiği hâllerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak bir ay içinde yazılması gerekir. (5)Hükmün tefhimini, duruşmada bulunanlar ayakta dinler. (6)Hükme ilişkin hususlar, niteliğine aykırı düşmedikçe, usule ilişkin nihai kararlar hakkında da uygulanır." denmiştir. Yukarıda yazılı kanun hükümleri kapsamında, mahkemece duruşmada tefhim edilen hüküm gerekçe taşımayıp sadece hüküm sonucunu (kısa kararı) içeriyorsa gerekçeli kararın her halükarda davanın taraflarına (taraflar kendilerini vekille temsil ettiriyorlar ise vekillerine) tebliğ edilmesi gerekmektedir. Bir başka anlatımla, sadece hüküm sonucunun (kısa kararın) tefhim edildiği durumlarda, taraflar (ya da vekilleri) duruşmada hazır olsalar dahi gerekçeli kararın taraflara veya vekillerine tebliğ edilmesi gerekir. Somut olay açısından yapılan tespit ve değerlendirmede, 17.02.2016 tarihli tavzih kararının taraf vekillerine tebliğ edilip edilmediği dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu sebeple; 1-17.02.2016 tarihli tavzih kararı taraf vekillerine tebliğ edilmişse buna ilişkin evrakın dosyaya eklenmesi, 2-Tebliğ edilmemişse 17.02.2016 tarihli tavzih kararının taraf vekillerine tebliği ile buna ilişkin evrakın dosya içine alınması ve temyiz süresinin beklenmesi, 3-Tarafların hükmü temyiz etmesi halinde, temyiz dilekçesinin hukuki dinlenilme hakkının sağlanması açısından karşı tarafa tebliğ edilmesi ve bu şekilde temyiz ve tebliğe ilişkin usuli işlemler tamamlanarak gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.