Mala zarar verme - hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/7654 Esas 2016/8263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : TCK"nın 151/1, 62, ve 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası, TCK"nın 154/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Başkanlar Kurulunun 16/01/2016 tarih ve (1) sayılı kararı ile hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunca 12.02.2016 tarihinde onaylanan ve 26/02/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen (II) numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 7. bendinde, "Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır”, 9. bendinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır” hükümlerine yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; tebliğnamenin 31.03.2016 tarihinde düzenlenmiş olması karşısında, 05.11.2015 tarihli mahkumiyet hükmünde nitelendirilmesi yapılan "hakkı olmayan yere tecavüz" suçunun cezasının TCK"nın 154/1. maddesinde ""6 aydan 3 yıla kadar hapis ve bin güne kadar adli para cezası""; "mala zarar verme" suçunun cezasının ise aynı Kanun"un 151/1.maddesi uyarınca ""4 aydan 3 yıla kadar hapis veya adli para cezası""ndan ibaret olduğu gözetildiğinde
Mahkeme kararındaki nitelendirme, temyiz kapsamı ve Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"la Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 26/09/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.