MAHKEMESİ : ........ FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/05/2015
NUMARASI : 2012/173-2015/103


Taraflar arasında görülen davada ........ Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/05/2015 tarih ve 2012/173-2015/103 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ........ tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2007 yılında kurulduğunu ve Novalüks tescilli ticaret ünvanını kullandığını , “.......” markasını ise 04/03/2008 tarihinde 2008/11954 tescil nosu ile ...... nezdinde tescil ettirdiğini ve o tarihden bu yana kesintisiz ve yaygın bir şekilde kullandığını, davalı şirketin ise 2010 yılında kurulduğunu ve 2010/55671 “.......” ve 2009/32764 “.......” markalarına sahip olduğunu, bu markaların müvekkiline ait marka ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu ileri sürerek, davalı markalarının hükümsüz kılınarak sicilden terkin edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili firmanın tasfiye aşamasında olduğunu, 1983 yılında kurulduğunu ve köklü bir geçmişinin bulunduğunu, “.........” markasının oluşma düşüncesinin 2007 yılında oluştuğunu, markasal olarak ilk defa 2008 yılında ışın cam firmasında kullanıldığını, markanın sektör itibarıyla içerdiği anlam bakımdan zayıf marka olduğunu, taraf şirketlerinin farklı sektörde farklı işler yaptıklarını ve bu zamana kadar iyiniyet ve sessiz kalma hususları da dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava dilekçe tarihinin 03.07.2012 tarihi olup, sessiz kalma yolu ile hak kaybı süresinin dolmadığı ve kötü niyet kavramını destekleyen delile de rastlanmadığı, davacı markasının zayıf marka kavramı özelliklerine taşımadığı ve markalaşarak ayırt edicilik niteliğini kazandığı, davalının yapmış olduğu reklam ve tanıtım giderlerinin tanınmışlık sağladığı; ancak davacının markasının varlığını ve tescil hakkını engellenmediğini, davacı ve davalı markalarının aynı sınıfta tescil edilmiş olup, benzer nitelikte olduğu ve karıştırılma ihtimallerinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne davalı markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.