Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ölümünden sonra muris hak sahibinin banka hesabından çekilen makam ve temsil tazminatının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozmaya uyularak, ilamında belirtildiği şekilde davanın usulden reddine dair karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Görev konusu, kamu düzeniyle ilgili olup, mahkemelerce, yargılamanın her aşamasında re"sen ele alınması gereken bir husustur.
İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanunla kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir. 5510 sayılı Kanunun 101 inci maddesi, bu Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceğini kurala bağlamıştır.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesi uyarınca; "Hâkim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Aynı Kanunun 294-301 maddelerinde ise mahkeme kararlarının nasıl olması gerektiği belirlenmiştir. Bu düzenlemelere göre Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Kanunun 297. maddesinin (2). Fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükümleri öngörülmüş olup, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması, zorunludur.
Eldeki davada, bozmaya uyularak, genel mahkemelerin görevli olduğuna dair karar verilmiş ise de, infaza elverişli şekilde bir karar oluşturulmadığı gibi, görevli mahkemenin hangi mahkeme olduğu hususu ile birlikte HMK’nın 20 vd. maddelerine uygun şekilde tesis edilmiş bir kararın varlığından da bahsedilmesi olanaksız olup, belirtilen gereklere uygun olmayan şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Kabule göre de, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun, esastan sonuçlanmayan davada yargılama gideri başlıklı 331. maddesindeki, "... (2) Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” Hükmünün de dikkate alınmaması ile davalı lehine vekâlet ücreti tayini de, isabetsiz olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün tamamen silinerek yerine;
“1-Davanın, 6100 sayılı Kanunun 114. maddesi gereğince dava şartı yokluğundan, usulden reddine, görevli mahkemenin ... Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi olduğuna ve 6100 sayılı Kanunun 20. maddesi gereğince, istem halinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesine,”
2-Davacı Kurum harçtan muaf olmakla yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
3-HMK’nın 331’inci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında yargılama giderlerinin görevli Asliye Hukuk Mahkemesince değerlendirilmesine,” hükmünün yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.