Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/2, 52/2-4, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin hüküm ve temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün ve temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 14/2. madde ve fıkrasındaki, “Yukarıki fıkrada yazılı olanların haricindeki askeri şahıslara birlik veya müessesede tebligat yapılması icabeden ahvalde, tebliğin yapılmasını nöbetçi amiri veya subayı temin eder. Bunlar tarafından muhatabın derhal bulundurulması veya tebliğin temini mümkün olmazsa tebliğ kendilerine yapılır.” hükmüne göre, uzman çavuş olan sanığa yokluğunda verilen hükmün tebliğinin yapılmasını nöbetçi amiri veya subayı temin etmesi gerekirken, işyerinde birlikte çalışan arkadaşına yapılan 03/05/2016 tarihli tebliğin usülsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın hükme yönelik 12/05/2016 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu ve süresinde temyiz isteminde bulunulmadığı gerekçesiyle verilen 27/06/2016 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kanuna aykırı olduğu kabul edilip, temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak ve sanık hakkında güvenlik tedbiri niteliğindeki sürücü belgesinin süreli olarak geri alınmasına karar verilmiş olması karşısında hükmün temyiz edilebilir olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Meydana gelen trafik kazası sonucunda, mağdur sürücü Dilek ve adı geçen mağdurun kızı olup, araçta yolcu olarak bulunan diğer mağdur ..."nun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları ve gerek soruşturma evresinde gerek kovuşturma evresinde sanıktan şikayetçi oldukları anlaşılmakla, sanığa, iddianamede eyleminin tarif edildiği de nazara alınıp, CMK"nın 226. maddesi uyarınca TCK"nın 89/4. madde ve fıkrasının uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanındıktan sonra, sanık hakkında TCK"nın 89/4. madde ve fıkrasındaki taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek, aynı Kanun"un 89/1. madde ve fıkrası gereğince sanığın mahkumiyetine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- UYAP sisteminde yapılan araştırmadan suç tarihi itibariyle sürücü belgesi olmadığı anlaşılan sanığın, gerek soruşturma gerek kovuşturma evresinde geçerli sürücü belgesi bulunduğuna dair bir ifadesi ve bu yönde dosyaya yansımış bir tespit bulunmadığı halde, TCK"nın 53/6. madde ve fıkrası uyarınca 6 ay süreyle sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 23.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.