Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8677 Esas 2016/302 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8677
Karar No: 2016/302
Karar Tarihi: 14.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8677 Esas 2016/302 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında mahkumiyet hükmü verilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve incelenerek gereği düşünülmüştür. Mahkumiyete yönelik temyiz incelemesinde, sanığın haklarından yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu tespit edilmiştir. Ancak mahkeme masrafı olarak belirlenen tutarın düşük olması nedeniyle sanıktan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Bu nedenle karar düzeltilerek onanmıştır.
Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (işlemden yoksun bırakma cezası) ve 58. maddesi (tekrar suçu işleyenler hakkında ceza) açıkça yer almaktadır. Ayrıca yargılama giderleri için 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi hükümleri uygulanmıştır.

17. Ceza Dairesi 2015/8677 E. , 2016/302 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesine göre anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, infaz aşaması sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkeme masrafı olarak yapılan ve sanığın payına düşen 12,05 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle teblignameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Mahkeme masrafı olarak yapılan 24,10 TL den sanığın payına düşen 12,05 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesinde;
Sanık ...’ın hüküm tarihinden sonra 22.07.2014 tarihinde öldüğünün uyaptan temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.