Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10534 Esas 2018/5875 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, beraat kararının hatalı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraat hükmü kurulan sanık hakkında uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün birinci bendindeki "sanığın müsnet suçlamadan" ibaresinden sonra gelmek üzere "CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.