22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1713 Karar No: 2017/1248 Karar Tarihi: 06.02.2017
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1713 Esas 2017/1248 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı banka, uzman yardımcısı olan davalı ...'in iş sözleşmesini istifa ederek sonlandırdığını, müteselsil borçlu olan diğer davalılarla birlikte eğitim gideri ve cezai şartın tahsilini istemiştir. Davalılar, ...'in zorunlu hizmet süresinin dolmadığını öğrenince istifa etmek istemediğini ancak vazgeçmesini davacı bankanın kabul etmediğini bu nedenle iş sözleşmesinin davacı tarafından sona erdirildiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, yapılan temyiz sonucunda cezai şartın hesaplanmasında hata yapıldığı gerekçesiyle karar bozulmuş ve cezai şartın çalışılan süre oranı kadar belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanuni gerektirici sebepler olarak, iş sözleşmesi, mutabakat metni ve ceza hukuku çerçevesinde belirlenen cezai şartın hesaplanma yöntemi gösterilmiştir.
22. Hukuk Dairesi 2017/1713 E. , 2017/1248 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı banka, davalı ...’in, işyerinde uzman yardımcısı olarak çalışırken iş sözleşmesini istifa ederek sona erdirdiğinden bahisle, müteselsil borçlu olan diğer davalılarla birlikte eğitim gideri ve cezai şartın tahsilini istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalılar, davalı ..."in iş sözleşmesini istifa ederek sonlandırmadığını, zorunlu hizmet süresinin dolmadığını öğrenince istifa etmek istemediğini ancak, vazgeçmesini davacı bankanın kabul etmediğini bu nedenle iş sözleşmesinin davacı tarafından sona erdirildiğini savunarak, davanın reddini istemişlerdir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraf vekillerinin temyizi üzerine karar 7.Hukuk Dairesinin 2015/28857 esas, 2015/14633 karar sayılı 14.09.2015 tarihli ilamı ile "Somut olayda, davalının 3 yıllık zorunlu hizmetine karşılık olarak 10.000,00 TL cezai şart ödemesi kararlaştırılmış olup, davalının davacı yanında 2 yıl 10 ay 28 gün çalıştığı sabittir. Bu durumda cezai şart tutarının da hizmet süresine oranlanarak tespiti gerekirken tamamının kabulü hatalı olup karar bozulmalıdır. " gerekçesi ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Cezai şart miktarının hesaplanma yönetimi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı ile davalı banka personeli ... arasındaki mutabakat metnine göre; banka personelinin 3 yıl mecburi hizmet süresi olduğu ve bu süreye karşılık 10.000,00TL cezai şartın kararlaştırıldığı ve işçinin 2 yıl 10 ay 28 gün çalıştıktan sonra iş akdini feshettiği anlaşılmıştır. Bu durumda işçinin çalışmadığı sürenin 1 ay 2 gün olduğu ve bu süreye oranla ödenmesi gereken cezai şartın belirlenmesi gerekirken, Mahkemece tam ters orantı kurulmak sureti ile çalışılan süre oranı kadar cezai şarta hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.