MAHKEMESİ : Silifke 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2013
NUMARASI : 2009/512-2013/356

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkillerinin köydeki arazilerini sulamak için kooperatif kurduklarını, derin kuyu pompaları ile sulama yapmayı düşündüklerini, bu bağlamda davalı ile aralarında imzalanan 02.04.2008 tarihindeki sözleşmeye göre, kuyular içine dalgıç pompaları ve tesisatının kurulumunun davalı yanca üstlenildiğini ve bedeli olarak 24.500,00 TL olarak anlaşmaya varıldığını, müvekkillerinden 24.500,00 TL bedelli teminat senedi alındığını, davalıdan fatura alınarak bu miktarın davalıya ödendiğini, davalının yapmış olduğu pompaların birkaç gün çalıştıktan sonra arıza yaptığını, davalının her arızada müvekkillerinden ek ücret talep ettiğini, ek işlemler için müvekkillerinden boş teminat senedi aldığını, ek işlerin bedelinin ortalama 13.300,00 TL olduğu halde davalının teminat senedi olarak almış olduğu senedi fahiş miktardan doldurarak icra takibine konu yaptığını, müvekkillerinin 13.300,00 TL olan borçlarını 13.350,00 TL olarak ödediklerini, senedin bedelsiz kaldığını ileri sürerek dava konusu bonoya dayalı Silifke İcra Müdürlüğünün 2008/3959 sayılı icra takibinden dolayı davacıların davalıya borçlu olmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların iddialarının gerçeği yansıtmadığını, anılan sözleşmenin dava dışı K.Köyü Muhtarlığı ile imzalandığını, davalılar ile ilgisinin olmadığını, davacılar aleyhine 47.300,00 TL bedelli ve 02.04.2008 tanzim tarihli bir adet bonoya dayalı olarak takip yapıldığını, davacıların müvekkiline olan borcu ödemediklerini, takibe konu edilen bononun teminat bonosu olmadığını, bononun davacıların müvekkiline olan şahsi borçlarından dolayı düzenlendiğini belirterek davanın reddine ve %40 tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller doğrultusunda, davacıların dava konusu bononun teminat bonosu olup, anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğunu yazılı delillerle ispat edemedikleri, davacılar tarafından davalıya teklif olunan yeminin davalı yanca eda edildiği gerekçesiyle davanın reddine ve şartları oluşmadığından davalı yararına tazminata hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, bonodan dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti istemine ilişkindir. Dava konusu bononun ihdas nedeni hanesinde “malen” ibaresi bulunmaktadır. Davalı vekili, bononun davacıların şahsi borçları nedeniyle düzenlendiğini belirterek bonodaki ihdas nedenini talil etmiş olup, bu durumda somut olay bakımından ispat yükü davalı yana geçmiştir. Davalı bu yöndeki savunmasını yazılı delille kanıtlamakla yükümlüdür. Mahkemece ispat külfetinin tayininde yanılgıya düşülerek icapsız yeminin sonucuna göre yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.