Esas No: 2021/18836
Karar No: 2022/11092
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18836 Esas 2022/11092 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların, mağdurun işyerinde gerçekleştirdikleri nitelikli yağma suçundan dolayı sanıklar hakkında mahkumiyet kararı verilmiş ancak bazı sanıkların temyiz istemleri reddedilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1 maddesi ve fıkralarının (c), (d), (f), (g) bendi uygulamasının gözetilmediği belirtilmiştir. Dosyadaki kanıtlar ve duruşma tutanakları incelenerek, hükümlerin usul ve yasaya uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Kararda, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği de vurgulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve karar verilmesine yer olmadığına
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının, sanıklar ... ve ...'ın, mağdur ...'a yönelik eylemi nedeniyle nitelikli yağma suçundan kurulan karar verilmesine yer olmadığına; sanıklar ..., ... ve sanıklar ..., ..., ..., ..., ... müdafiilerinin ise sanıkların haklarında kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminde bulundukları anlaşılmakla ve sanıklar ... ve ... müdafiilerinin duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş iseler de; 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunun 299. maddesi gereğince takdiren duruşmasız olarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Oluş ve dosya içeriğine göre; sanık ... hakkında yakınan ...'a yönelik nitelikli yağma suçunda ise, birden fazla kişi tarafından birlikte var olan veya var sayılan suç örgütlerinin oluşturduğu korkutucu güçten yararlanılarak, suç örgütüne yarar sağlamak maksadıyla sanıkların işyerinde işlendiği anlaşılıp kabul edildiğine göre, 5237 sayılı TCK'nın 149/1. madde ve fıkrasının (c), (f), (g) bendinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve sanıklar ..., ..., ..., ..., ... müdafiileri ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
