MAHKEMESİ : ..... ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/10/2015
NUMARASI : 2014/39-2015/837


Taraflar arasında görülen davada ...... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/10/2015 tarih ve 2014/39-2015/837 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, asıl davada taraflar arasında 25.03.2010 tarihli “Sistem Kullanım Anlaşması" imzalandığını, davalı tarafça Sistem Kullanım Anlaşması"na dayanılarak, her bir trafo merkezi için reaktif sınırların aşıldığı gerekçesiyle müvekkiline Mart 2011 dönemi için cezai şart faturası düzenlendiğini,“Sistem Kullanma Anlaşmasının" cezai şartlar başlıklı 10. maddesine göre ihlalin .....’ın uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içinde sona erdirilmemesi halinde ceza tahakkuk ettirilebileceğini, cezai şart uygulanması şartlarının bulunmadığını, geriye dönük cezai şart faturası düzenlenemeyeceğini, müvekkilince ihtirazi kayıt konulmak suretiyle faturanın ödendiğini ileri sürerek, Mart 2011 dönemine ait 29.04.2013 tarihli 152.893,21 TL bedelli faturadan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine ve ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiş, birleşen davada, aynı sebeplerle Mart 2013 dönemine ait 29.04.2013 tarihli 210.857,70TL bedelli faturadan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine, ıslah dilekçesiyle de birleşen davadaki faturayı gecikme cezası+KDV olmak üzere toplam 254.168,67 TL olarak itirazi kayıtla 17.06.2014 tarihinde dava tarihinden sonra ödediklerini belirterek, birleşen dava yönünden 254.168,67TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilince yapılan işlemlerin mevzuata uygun olduğunu, müvekkilinin ihbar yükümlülüğü bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesi gereğince ihtar müessesesi işletilmeden kesilen cezanın hukuka uygun olmadığı, davacının ihtirazi kayıtla ödediği fatura bedellerinin istirdadı şartlarının oluştuğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 20.855,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.