Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1523 Esas 2017/1230 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1523
Karar No: 2017/1230
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1523 Esas 2017/1230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, davacıya yıllık izin ücreti alacağı ödemeyince davacı dava açtı. İş Mahkemesi, bozma ilamına uyarak davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak gereği yıllık izin ücreti alacağının dava tarihinden itibaren değil, ıslah tarihinden itibaren hesaplanması gerektiğine karar verdi. Bu nedenle hüküm fıkrasının üçüncü bendi değiştirilerek, davaya konu olan yıllık izin ücretine ilişkin 302,27 TL'nin 100,00 TL'si dava tarihinden, 202,27 TL'si ise ıslah tarihi olan 29.05.2014'ten itibaren yasal faizle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Karara göre, bozma kapsamı dışında kalan kısımların doğru olduğunu belirlemek, bozmanın sınırlarını çizmek ve usulü kazanılmış hakları korumak amaçlıdır. Kararda geçen kanun maddesi; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ile mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesidir.

22. Hukuk Dairesi 2017/1523 E. , 2017/1230 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hükmün bir kısmının bozma kapsamı dışında bırakılmasının amacı bu kısımların doğru olduğunu belirlemek, bozmanın sınırlarını çizmek ve bu şekilde usulü kazanılmış hakları oluşturup, korumaktır. Dosya içeriğine göre, bozma ilamı öncesinde talep konusu yıllık izin ücreti alacağının dava ve ıslahla artırılan kısımlarına anılan tarihlerden itibaren faiz yürütülmüş ve bu konuda verilen karar bozma kapsamı dışında bırakılarak kesinleşmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasından sonra yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihlerinin, davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak gereğince bozma öncesi gibi belirlenmesi gerekirken bu hususa dikkat edilmemiş olması hatalıdır. Ancak,bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının yıllık izin ücretine ilişkin üçüncü bendinin çıkartılmasına, yerine; "302,27 TL yıllık izin ücreti alacağının (100,00-TL"sinin dava tarihinden itibaren 202,27 TL"sinin ıslah tarihi olan 29.05.2014 tarihinden itibaren) yasal faiz ile birlikte,davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinin eklenmesine hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.