MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kullanmak amacıyla uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak ya da bulundurmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Tekerrüre esas alınan ilamının, sanığın 18 yaşından küçük olduğu bir tarihte işlenmiş olması dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK’nın 58/5. uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden sanık hakkında tayin edilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, temyiz incelemesinden sonra kanun yararına bozma yasa yoluna başvurulması mümkün görülmüştür.
Sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen hükmün 28/09/2012 tarihinde sanık müdafiine tebliğ edilmesine karşın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ..."nın hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak ya da bulundurmak suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
C- Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... haklarında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Kapıları kilitli araç kapısının zorlanarak açılmış olmasına göre sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-b maddelerine göre cezalandırılması gerektiği halde TCK"nın 142/1-e maddelerinden cezalandırılma yoluna gidilmesi sonucu etkili olmadığından;
Sanık ve suça sürüklenen çocuğun olay yerinden suça konu araçla ayrıldıktan sonra kesintisiz takip bulunmaksızın polis tarafından çevrede görülüp ısrarlı takip sonucunda yakalandıkları anlaşıldığından eylemin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanık ... hakkında hüküm kurulması,
2- Avrupa İnsan Hakları Sözleşme"sinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak. 5271 sayılı Yasanın 150/3. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk ..."nın savunmasını yapmak üzere görevlendirilen zorunlu müdafiye ödenen müdafilik ücretinin, suça sürüklene çocuğa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... hakkında kurulan hükmün fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükmün fıkrasından "zorunlu müdafi için ödenen 274 TL’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.