Beden veya ruh sağlığını bozacak şekildehürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10197 Esas 2015/8590 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10197
Karar No: 2015/8590
Karar Tarihi: 28.09.2015

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekildehürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10197 Esas 2015/8590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme bir kişinin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde hürriyetinden yoksun kılması suçlamasıyla ilgili olarak verilen bir hükmü değerlendiriyor. Mağdurun zeka geriliği bulunması nedeniyle daha kapsamlı bir tıbbi rapora ihtiyaç olduğunu belirtiliyor. Daha sonra, cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi üzerine kanun maddelerinin dikkate alınması gerektiğine karar veriliyor. Bu karara göre, suçun işlendiği zaman yürürlükte olan ve daha sonra yürürlüğe giren kanunların hükümleri arasındaki farklılıklar göz önünde bulundurularak, failin lehine olan kanun maddelerinin uygulanması gerekiyor. Detaylı olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ve 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri hakkında bilgi verilmesi isteniyor. Sonuç olarak, karar bozuluyor ve davanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor.

14. Ceza Dairesi 2013/10197 E. , 2015/8590 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde..hürriyetinden yoksun kılma.

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdure hakkında Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 24.08.2011 tarihli raporda, mağdurede orta derecede zeka geriliği denilen akıl zayıflığı bulunduğunun tespit edilmesine rağmen bu durumun hekim olmayanlarca anlaşılıp anlaşılmayacağının belirtilmemesi karşısında anılan hususta ek rapor alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de,
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya
çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.