Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23235 Esas 2014/10820 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/23235
Karar No: 2014/10820
Karar Tarihi: 03.06.2014

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/23235 Esas 2014/10820 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemenin kararının gerekçeleri ise, sanığın sahte faturaları kullanırken gerekli belgeleri sunmaması, nakit ödemelerin kaydının yeterli olmaması, düşük maliyetli mal alımlarında vadeli çeklerle ödeme yapması gibi unsurlardır. Sanığa verilen cezanın infazı tamamlandıktan sonra diğer hakları geri kazanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise, 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi olarak belirtilmiştir ve bu kanun maddeleri hakkında detaylı açıklama yapılmamıştır.

11. Ceza Dairesi 2012/23235 E. , 2014/10820 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın sahte fatura aldığı ... hakkındaki karşıt inceleme, yargılama aşamasında alınan bilirkişi raporlarındaki; sanık tarafından kullanılan 7486 ve 7488 nolu faturalara ilişkin sevk irsaliyelerinin bulunmaması, faturaların matbaadan teslim alındığı tarihten önceki tarihlere kesilmiş olması, faturalara karşılık yapılan ödemelere ilişkin kanıtlama yeteneği olan belgelerin bulunmaması, nakit olarak ödendiği yasal defterlerde görünmesine karşılık işletmenin nakit varlıklarının ödemeler için yeterli olmaması, ..."in daha düşük maliyetle mal alımında bulunduğu işletmelere dahi vadeli çekler ile borç senedi tevdii şeklinde ödemelerde bulunması, nakit kredi kullanması ile düşük bedelli ödemelerde kredi kartı kullanması ve sanığın diğer mal alımında bulunduğu işletmelerden alımın yapıldığı sırada kantar fişleri düzenlenmiş olmasına rağmen ..."den aldığı mallarda kantar fişlerinin olmamasına ilişkin tespitler karşısında, sanığa yüklenen "2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun sabit olduğuna karar veren mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yeralan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "53. maddenin 1. fıkrasının c bendindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yeralan diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.