Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4192 Esas 2014/8659 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Sanık ... hakkında her iki suçtan, sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Direnme fiilinin birden fazla kişi birlikte olacak şekilde ve birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği anlaşılmasına rağmen her iki sanık hakkında TCK"nın 265/3,43/2 maddelerinin uygulanmaması ve sanık ..."ın adli sicil kaydına göre ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/86-37 sayılı Kararıyla kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 8 ay erteli hapis cezasının tekerrüre esas en ağır ceza olduğu gözetilmeden daha hafif ceza içeren ilama yer verilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Gerekçeli kararda ..."ın hakaret suçunu işlediği belirtildiği halde hüküm fıkrasında sanık ... hakkında ceza tertip edilerek karışıklığa neden olunması,
Hakaret suçunun alenen işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmaması,
04/03/2008 tarihli olay tutanağında sanığın "şerefsiz " diye bağırdığı belirtildiği ve mahkemece bu şekilde kabul edildiği halde birden fazla görevliye nasıl hakaret ettiği açıklanmadan sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması,
Kabule göre de;
Temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi gereğince tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 17/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.