Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2088 Esas 2021/2012 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2088
Karar No: 2021/2012
Karar Tarihi: 06.12.2021

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2088 Esas 2021/2012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Sistem Kullanım Anlaşması'na göre davalı tarafından cezai şart faturası düzenlendiğini ve ödendiğini iddia ederek, 1.332.427,36 TL ve 5.526.912,78 TL'nin avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ancak Yargıtay'ın bozma kararı sonucu davanın usulden reddine karar verilmiştir. 7257 sayılı Kanun'un yayımı ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında yer alan cezai şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hüküm altına alınmıştır. Bu nedenle, dava şartı olan yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle davanın usulden reddedilmesi gerekmektedir. Kanun madde numaraları: 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun 8'inci maddesi (d) fıkrası, Kanun'a Ek Madde 3, 7257 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 46. maddesi.
6. Hukuk Dairesi         2021/2088 E.  ,  2021/2012 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki istirdat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, taraflar arasında akdedilen Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesine göre, davalı tarafından her bir trafo merkezi için reaktif sınırlarının aşıldığı gerekçesiyle cezai şart faturası düzenlendiğini, ihtirazı kayıt konulmak suretiyle müvekkil şirket tarafından ödendiğini, uyarıda bulunulmadığını ileri sürerek, 1.332.427,36 TL"nin 25.03.2013 tarihinden itibaren, 5.526.912,78 TL"nin ise 31.05.2013 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar 23. Hukuk Dairesinin 29/05/2019 tarihli 2018/1425 Esas, 2019/2427 Karar sayılı ilamıyla; taraflar arasındaki akdedilen Bağlantı Anlaşması celp edilerek Bağlantı Anlaşmasında uyarı şartı bulunması halinde Haziran 2012 sonrası faturalara ilişkin olarak da davanın kabulüne karar verilmesi gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    1-Dava, taraflar arasındaki sistem kullanım anlaşması uyarınca davalı tarafından düzenlenen ve davacı tarafça ödenen ceza faturalarının bedelinin istirdadı istemine ilişkindir.
    02/12/2020 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan, 25/11/2020 tarihli 7257 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu"nun 8"inci maddesinin ikinci fıkrasına (ç) bendinden sonra gelmek üzere (d) bendi eklenmiş, buna göre “İletim sisteminin normal işletme koşulları içerisinde işletilmesi ile işletme güvenliği ve bütünlüğü üzerinde risk oluşturan durumlara ilişkin olarak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerinin takibini yapmak, ihlal durumu tespit edilen tüzel kişilere sistem kullanım anlaşmasında düzenlenen ceza-i şartları ve diğer yaptırımları uygulamak” TEİAŞ’ın görev ve yükümlülükleri arasında gösterildikten sonra 6446 sayılı Kanun"a Ek madde 3 ile “8"inci maddenin ikinci fıkrasının (d) bendinin uygulamasından kaynaklanan uyuşmazlıklar idari yargıda görülür” hükmü eklenmiş, 46. madde ile de Kanun"un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği düzenlenmiştir.
    Bu bağlamda, 7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerine ilişkin ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından yargı yoluna ilişkin bu değişikliğin usul hükmü niteliğinde olduğu, derhal ve kesinleşmemiş tüm uyuşmazlıkları da kapsar şekilde uygulanması gerektiği anlaşıldığından 6100 sayılı HMK"nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan "yargı yolunun caiz olmaması" nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerektiğinden mahkeme kararının bozulması uygun görülmüştür.
    2-Bozma nedenine göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün re’sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bozma nedenine göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.