MAHKEMESİ : Van 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
NUMARASI : 2017/679-2018/374

Davacı M.. A.. vekili Avukat ,,, tarafından, davalılar M.. H.. ve Gümrük Müdürlüğü aleyhine 19/03/2015 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/04/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava tarihinin 19/03/2015 tarihi olarak yazılması gerekirken, 05/12/2017 tarihi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koyma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne, manevi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiş; karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkiline ait ata mazot kaçakçılığında kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu, ceza yargılaması sonucunda ise nakil vasıtası atın iadesine karar verildiğini ancak iadenin gerçekleşmediğini belirterek, oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili, olayda asıl kusurun davacıda olduğunu belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen ilk kararın davacı tarafça temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce, ceza davasında zamanaşımı nedeniyle kamu davasının düşmesine ve el konulan atın davacıya iadesine karar verildiğine göre atı iade edilmeyen davacıya bir miktar tazminat ödenmesi gerektiği, mahkemece davanın reddine gerekçe olarak alınan nedenlerin ancak hükmedilecek tazminattan hakimce takdir edilecek oranda bir indirim sebebi olabileceği gerekçesiyle, mahkeme kararı bozulmuş, mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı zararı hesaplanırken davaya konu atın el koyma tarihindeki değeri belirlenerek el koyma tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için yasal faiz hesabı yapıldığı ve atın bedeline bu faiz miktarı da eklenerek davacının toplam zararının belirlenmesi yoluna gidildiği, mahkemece de, bu miktar müddeabih gibi değerlendirilerek, bilirkişi tarafından tespit edilen 8.294,45 TL faiz dahil toplam bedel üzerinden hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle bulunan zararın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verildiği anlaşılmaktadır.
Şu halde; yalnızca asıl alacağa el koyma tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken 818 sayılı Borçlar Kanunu m.104/son maddesi ( 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 121/son) hükmüne aykırı olarak faize faiz yürütülmesi sonucunu doğuracak şekilde asıl alacak ile işlemiş faiz toplamına yeniden dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi doğru görülmemiş, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
3- Mahkemece, maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne, manevi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiştir. Bu durumda gerek maddi, gerekse manevi tazminat istemlerinin reddedilen bölümleri için ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerekir. (Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 10 ve 13. m). Mahkemece, yukarıda gösterilen ilkeye aykırı olarak davalılar yararına madi ve manevi tazminat istemleri yönünden tek vekalet ücreti tayini suretiyle eksik avukatlık ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen kararın yukarıda (2) ve (3) nolu bentlerde gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 15/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.