Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4319 Esas 2016/5247 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4319
Karar No: 2016/5247
Karar Tarihi: 10.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4319 Esas 2016/5247 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, \".......\" ibaresinin marka olarak tescili için başvuruda bulundu ancak başvurusunun genel ibare olduğu gerekçesiyle kısmen reddedildi. Davacı, bu markayı aralıksız olarak kullandığını ve ayırt edici hale getirdiğini ileri sürmüştür. Ancak mahkeme, davacının karar düzeltme istemini reddetmiştir. Karar, HUMK'nın 442. maddesi gereği reddedilmiştir. Karar düzeltme harcı 3,20 TL olarak belirtilmiştir ve takdiren 265,00 TL para cezasına karar verilmiştir. KHK 556'nın 7/1-c maddesi hakkında bilgi verilmemiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/4319 E. , 2016/5247 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ......... FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/02/2014
NUMARASI : 2013/142-2014/46

Taraflar arasında görülen davada ......... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/02/2014 gün ve 2013/142-2014/46 sayılı kararı onayan Daire’nin 24/02/2014 gün ve 2013/142-2014/46 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "......." ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı başvurunun davalı tarafından ibarenin 18. ve 25. sınıf açısından genel ibare olduğu gerekçesiyle 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, oysa müvekkilinin bu markayı 1985 yılından bu yana aralıksız olarak kullandığını, ayırt edici hale getirdiğini, ibarenin aynı zamanda müvekkilinin ticaret unvanının esaslı unsuru olduğunu, markanın seri marka olarak da tescil ettirildiğini, genel ibareler açısından kullanım sonucu ayırt edicilik ile tescil hakkı kazanılabildiğini ileri sürerek, ..... ......."nın 2013-M-170 sayılı kararının iptaline ve tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kararın hukuka uygun olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 10/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.