Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11222 Esas 2014/7480 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Şikayetçinin kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması ve sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükümde, hapis cezası alt sınırın altında tayin edilmiş ise de, bu hususlara ilişkin Cumhuriyet Savcısının, temyizi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında şikayetçinin kredi kartını ızası dışında ele geçirmesi eyleminden dolayı mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre Cumhuriyet Savcısının, suçun sabit olmadığına, noksan araştırma ile karar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58/7. madde ve fıkrası uyarınca süre belirtmeksizin denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken infaz yetkisini sınırlayacak biçimde cezanın infazından sonra “1 yıl süre ile” denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılması ve hükmün 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “1 yıl süre ile” ibaresinin çıkartılması suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 25.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.