17. Hukuk Dairesi 2016/1439 E. , 2018/11618 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 31/12/2013 tarihinde, davalıların işleten-sürücü ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacıların murisi yaya ... çarparak vefatına sebep olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacılar Süleyman, Hülya ve Rüya için 1.000,00"er TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen, Süleyman için 30.000,00 TL., diğer davacılar için 25.000,00"er TL manevi tazminatın davalı ..."dan kaza tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalı ... şirketi vekili ile davalı ... davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 1.253,53 TL., Rüya için 237.155 TL maddi tazminatın davalı ... için kaza tarihinden itibaren, davalı ... şirketi için 17/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile adı geçen davacılara verilmesine, davacı ..."nın maddi tazminat davasının reddine, davacı ... için 20.000,00 TL, diğer davacılar Rüya, Hülya ve Fulya için ayrı ayrı 15.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."dan tahsili ile adı geçen davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davalı ... tarafından temyize konu edilen maddi tazminat miktarları (davacı ... için 1.253,53 TL ve davacı ... için 237,16 TL olan, ancak hüküm fıkrasında maddi hata sonucu davacı ... için 237.155 TL olarak yazıldığı anlaşılan ve bozma sebebi yapılmayan miktarlar) anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yönün bulunmamasına manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalının manevi tazminata ilişkin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 4.212,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."dan alınmasına 03/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
