MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsadere edilmesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Müşteki Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyizine yönelik incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerekmesi,
Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322, maddesi uyarınca,
Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E, 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek. 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
Hüküm fıkrasında vekalet ücreti verilmesine ilişkin bölümünde yer alan "kurum" ibaresinin çıkartılarak "..."ya" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III) Nakil aracının müsadere edilmesine yer olmadığına yönelik incelemeye gelince,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 05.07.2011 tarihli ve 2011/119-162 Esas, Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, aleyhe değiştirme yasağı münhasıran cezalar ile ilgili olup, cezalar da, 5237 sayılı TCK"nun 45. maddesinde hapis ve adli para cezaları olarak sayıldığı cihetle, güvenlik tedbiri niteliğinde olan dava konusu nakil aracının müsaderesi ya da iadesine ilişkin hususlarda kazanılmış haktan bahsedilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 06/12/2011 tarihli kolluk ifadesinde aracın kendisine ait olduğunu beyan ettiği, yine sanığın malen sorumlu sıfatı ile UYAP sisteminde kayıtlı bulunan Erciş Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/1 Esas, 2012/63 Karar sayılı dosyasında ise "... ben aracı ..."den araç yakalanmadan yaklaşık 20 gün ünce satın almıştım, dosya içerisinde bulunan özel vekaletname onun adına düzenlenmiştir, ben aracı oğlumun üzerine almak istediğim içir vekaletname onun adına düzenlendi." şeklinde beyanda bulunduğu ve malen sorumlu ..."ın sanık ..."ın oğlu olduğu gözetilerek, Erciş Asliye Ceza Mahkemesi"nin söz konusu dosyasının celbi ve malen sorumlu ... ve sanığın bu hususta beyanlarının tespit edilerek, yakalanan kaçak eşya miktarına göre 5607 sayılı Yasanın 13/1-b maddesindeki müsadere koşullarının oluştuğu ve TCK"nun 54. maddesine göre nakil aracının müsaderesinin hakkaniyete aykırı olmayacağı nazara alındığında, nakil aracının sanığa ait olup olmadığı değerlendirilerek iade veya müsadere hususunda bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.