MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın sabıkasında görülen kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan ve hapis cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, "Sanık hakkında başka mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın yolda giderken mağdurun, direksiyonu önüne kırdığı yönündeki savunması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b- Sanık hakkında ertelenen cezasının 1 yıl 8 ay hapis olduğu halde, denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle TCK"nın 51/3. maddesine aykırı davranılması,

Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/02/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY :

Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 2018/7516 E. 2019/726 K. ve 22/01/2019 günlü kararında dile getirdiğim karşıoy gerekçelerim doğrultusunda, aleyhe temyiz olmadığı gözetilerek; sanık hakkında TCK"nın 51/3. maddesi uygulanırken, erteli 1 yıl 8 ay hapis cezası için 1 yıl denetim süresine hükmolunması karşısında, aleyhe bozma yasağı gözetilerek bu hususun eleştiri konusu yapılması veya ( 2a ) daki bozma gerekçesi dikkate alınarak kazanılmış hakkın korunması gerektiğine işaret edilmesi gerekirken, ( 2b ) deki bozma kararına ilişkin yüksek çoğunluğun görüşüne iştirak edilmemiştir.