MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, iftira, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet



Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Uyap kayıtlarında İçişleri Bakanlığına gönderilecek tebligatın 02/07/2019 tarihinde oluşturulduğu, tebligat parçasında belirtilen 05/06/2019 tarihinde tebliğ edilmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla İçişleri Bakanlığı vekilinin temyizi süresinde kabul edilerek tebliğnamede red isteyen düşünceye iştirak edilmemiş ve iftira suçuna ilişkin temyiz yoluna başvuran bulunmadığından bu konuda temyiz incelemesi yapılmamıştır.
Müşteki İçişleri Bakanlığının duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği ve kovuşturma aşamasında beyanı alınmadan karar verildiği, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.10.2010 tarih, 2010/9-149 Esas ve 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere müştekinin katılan sıfatını alabilecek surette kamu malına zarar verme suçundan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görüldüğünden, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca müşteki vekilinin 11.07.2019 tarihli katılma talepli temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, suçtan zarar gören müşteki İçişleri Bakanlığının davaya katılan sıfatıyla kabulüne karar verilmekle yapılan temyiz incelemesinde;
I-Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin İçişleri Bakanlığının temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK.nun 265/1 maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçundan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığı"nın davaya katılma hakkı bulunmadığı cihetle; şikayetçi kurumun temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kendisini vekille temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; "hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine" şeklinde hüküm eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.