Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2615 Esas 2020/6294 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2615
Karar No: 2020/6294
Karar Tarihi: 09.06.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2615 Esas 2020/6294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu ve açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği belirtiliyor. Sanığın temyiz isteği reddedildiği ve kararın kesinleştiği ifade ediliyor. İlk olarak, hükümlerin temyiz edildiği ve incelendiği belirtiliyor. Mahkumiyet hükmüne oybirliğiyle onay verilirken, yapılan yargılamalar, tüm deliller, inançlar ve takdirler doğrultusunda sanığı temyizden vazgeçmek zorunda bırakan kanun maddeleri detaylı bir şekilde analiz ediliyor. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi ve 231/12. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 86/1. ve 86/3-e, 87/1-d maddeleri ve 61. maddesi, 53. maddesi olarak belirtiliyor.

3. Ceza Dairesi 2020/2615 E. , 2020/6294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması, Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, sanığın temyiz isteği itiraz mahiyetinde kabul edilerek Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.03.2016 tarih ve 2016/231 değişik iş sayılı kararı ile değerlendirildiği ve itirazın reddi üzerine kesinleştiği anlaşılmakla bu hüküm inceleme dışı tutulmuştur.
1) Sanık ... hakkında katılan ..."i kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekillerinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. ve 86/3-e maddelerine göre ceza miktarı belirlendikten sonra, aynı Kanun"un 87/1-d maddesinin tatbiki neticesinde, ceza miktarının 5 yılın altında kalması halinde TCK"nin 87/1-son maddesi gereğince 5 yıla çıkartılması gerekirken; doğrudan TCK’nin 87/1-d-son maddesi işaret edilerek yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılmış ise de bu husus sonuca etkili olmadığından tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve bozma sebebi yapılmamıştır.
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.