Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/11154 Esas 2019/15070 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 51 ve 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, serbest muhasebeci olarak katılanın muhasebe işlerine baktığı, kendisine sigorta pirimleri ile vergi borçları ödemesi için verilen paralarla ilgili ödemeleri yapmadığı ve uhdesine geçirdiği iddia edilen somut olayda; SSK, Bağkur, Vergi Dairesi gibi kurumlara yapılacak ödemeler için katılanlardan aldığı paraları yatırmaması şeklinde gerçekleşen sanık eyleminde, suça konu paraların sanığın ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmemiş olması, bu kapsamda kanunda tanımlanan mahiyette bir hizmet ilişkisinin bulunmaması sebebiyle, sanığın eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen takibi şikayete bağlı güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, TCK 73. maddesinde de şikayet süresinin “fiil ve failin öğrenildiği günden itibaren 6 ay” olduğu ve şikayetin süresi içerisinde yapılıp yapılmadığının yargılama şartı olarak kabul edildiği, bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde, sanığın suça konu eylemlerini, katılanın şikayet ifadesinden anlaşıldığı üzere 2010 yılı içerisinde öğrendiği göz önüne alındığında, katılanın, altı aylık şikayet süresi geçtikten sonra, 13/03/2013 tarihinde sanık hakkında şikayetçi olduğu anlaşıldığından, şikayetin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam etmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.